Priapisme (abnormale erectie)

Priapisme is een pathologische aandoening die wordt gekenmerkt door het begin van langdurige erectie. niet gerelateerd aan seksuele opwinding. Meestal gaat deze aandoening gepaard met pijnlijke gevoelens in het gebied van de wortel van de penis. In tegenstelling tot een echte erectie zijn de corpora cavernosa voornamelijk gespannen, terwijl de glans penis relatief zacht blijft. Het plassen wordt niet verstoord. Seksuele omgang brengt geen verlichting. Priapisme begint meestal ’s nachts tijdens de slaap.

De term zelf is ontstaan uit de naam van de Griekse god Priapus – de god van tuinen en vruchtbaarheid. Hij was ook de god van losbandigheid en zijn penis was in een staat van constante erectie. Priapisme kan zowel bij volwassen mannen als bij kinderen voorkomen.

De oorzaken van priapisme kan worden gevarieerd:

Priapisme kan psychogeen zijn. In dit geval komt het voor bij patiënten met een psychische aandoening, epilepsie, bij patiënten met neurosen.
Neurogeen priapisme komt voor bij ziekten van de hersenen en het ruggenmerg – trauma, tumoren, encefalitis.
Somatisch priapisme komt voor bij patiënten met bloedziekten (leukemie, sikkelcelanemie), bij patiënten met kwaadaardige ziekten, bij sommige allergische aandoeningen.
Intoxicatie-priapisme is een gevolg van het gebruik van alcohol, cocaïne, psychofarmaca.
Medicatie-priapisme ontwikkelt zich bij het gebruik van bepaalde geneesmiddelen (psychostimulantia, antidepressiva, geneesmiddelen die worden gebruikt om impotentie te behandelen).
Ideopathisch priapisme. De oorzaak van dit type ziekte blijft onbekend..

Het noodzakelijke onderzoek van dergelijke patiënten is:

Met uitzondering van leukemie en andere bloedpathologieën (klinische bloedtest).
Met uitsluiting van pathologische processen in de hersenen en het ruggenmerg (vaststelling van de neurologische status, uitvoeren van computer- en NMR-tomografie, radiografie, enz.).
Onderzoek van de bekkenorganen, echografie, rectaal onderzoek van de prostaat met geschikte microscopie om ontsteking uit te sluiten.
De belangrijkste tests zijn biochemische bloedtesten, waarvan het coagulogram fundamenteel is.
Familiegeschiedenis moet de uitsluiting van erfelijke ziekten omvatten (vooral bij mensen uit het Middellandse Zeegebied en Afrikanen),
Oncopathologie (de mogelijkheid van metastase).
Allergische geschiedenis maakt het niet alleen mogelijk om de mogelijke oorzaak van de allergie vast te stellen, maar ook om erachter te komen welke medicijnen de patiënt momenteel gebruikt. Tot de gevaarlijkste behoren antihypertensiva, antidepressiva, anticoagulantia, hormonen, medicijnen en afrodisiaca..
Gedetailleerde gegevensverzameling maakt het mogelijk om de mogelijkheid van contact op het werk (thuis) met agressieve huishoudelijke chemicaliën vast te stellen.
In het onderzoeksplan voor priapisme moeten tests worden opgenomen om syfilis, bof, tuberculose, brucellose en andere zeldzame specifieke infecties (tyfus, kans) uit te sluiten. Vaak is er een verband tussen de epidemiologische geschiedenis met toerisme, militaire dienst in het buitenland (matrozen, soldaten, diplomaten), bezoeken aan besmettingsgebieden (Afrika, Azië, Centraal-Azië).

In het ontwikkelingsmechanisme van priapisme wordt de hoofdrol gespeeld door vaataandoeningen in de corpora cavernosa van de penis. In dit geval prevaleert de instroom van arterieel bloed boven de uitstroom. Overtreding van de veneuze uitstroom voegt zich ook bij dit proces. Hierdoor wordt de penis als het ware uitgesloten van de systemische circulatie. Het bloed stagneert erin. Zuurstofgebrek van weefsels begint. Bij langdurige ischemie (onvoldoende bloedtoevoer) beginnen degeneratieve veranderingen in cellen. En met het bestaan van priapisme gedurende meer dan drie dagen, treedt onomkeerbare schade aan de weefsels van de penis op, wat leidt tot het verlies van de erectiele functie, necrose, gangreen. De penis wordt cyanotisch, het hoofd wordt paars en wordt vervolgens zwart. Vervolgens moet de penis worden verwijderd.

Bij verwondingen van het perineum, het kleine bekken, kan het ontwikkelingsmechanisme van priapisme verschillen. Het wordt goed doorbloed (niet-ischemisch) priapisme genoemd. Als er als gevolg van een trauma een directe verbinding is tussen de slagader en de corpora cavernosa, stroomt er constant bloed uit de slagader in de holle lichamen, die geen tijd hebben om via het veneuze systeem te worden verwijderd. Er treedt een erectie op. Als een infectie samengaat met het beloop van priapisme, treedt cavernitis op – een ontsteking van de holle lichamen. Priapisme komt, zoals al vermeld, ’s nachts in een droom voor. De resulterende erectie stopt niet na geslachtsgemeenschap of masturbatie. In dit geval wordt het plassen niet gestoord. De glans penis en urethra blijven zacht. Pijn in de peniswortel treedt later op.

Priapisme behandeling. De behandeling met priapisme moet dringend worden gestart. Daarom moet u bij klachtenzoek onmiddellijk medische hulp en het is het beste om een ambulance te bellen. De ervaring leert dat conservatieve behandeling van priapisme moet worden uitgevoerd in de vroege stadia van het begin van de ziekte (tot 12 uur) en van korte duur (niet meer dan 2 uur). Als de ziekte meer dan 12 uur duurt, is het raadzaam om een chirurgische behandeling uit te voeren, die de ontwikkeling van fibrotische processen in de corpora cavernosa van de penis voorkomt en bijdraagt aan het behoud van de erectiele functie in de postoperatieve periode. De operatie moet uiterlijk 14 uur na het begin van een langdurige erectie worden uitgevoerd.

Conservatieve behandeling. De penis wordt gekoeld met ijswarmers. Punctie van de corpora cavernosa wordt uitgevoerd onder lokale anesthesie met behulp van een speciale naald. Overtollig bloed wordt door deze naald opgezogen en de corpora cavernosa wordt gewassen totdat het bloed scharlakenrood is. Het is mogelijk om een medicijn toe te dienen dat priapisme stopt (fenylefrine). Punctie geeft goede resultaten, vooral op de eerste dag na het begin van de ziekte. Zoek indien mogelijk de oorzaak van priapisme en handel ernaar.

Als het niet mogelijk is om priapisme met conservatieve methoden te elimineren, chirurgische behandeling. Het doel van een chirurgische behandeling is om de uitstroom van bloed uit de corpora cavernosa te verbeteren. Hiervoor wordt een communicatie gecreëerd tussen de corpora cavernosa en andere aders. Met tijdige behandeling van priapisme zijn de resultaten goed en blijft de erectiele functie na een tijdje volledig behouden. In vergevorderde gevallen kan aanhoudende impotentie optreden. Bij gangreen en necrose moet de penis worden verwijderd. In dit geval worden na een tijdje plastische chirurgie en endoprothesie uitgevoerd..